Zwariowałam - w porcelanku się zakochałam !

      Od czasu do czasu odwiedzam moja ciocię - i dopiero na wczorajszej wizycie dostrzegłam gromadkę porcelanek na jednej z półek. Nigdy jakoś nie fascynowały mnie tego rodzaju laleczki, ale te zrobiły na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Takie malutkie, zwyczajne z serii DeAgostini, jakie swego czasu dostępne były w kioskach ruchu - a sprawiły, że poczułam tę pozytywną energię bijąca z ich uroczych, porcelanowych twarzyczek;) ...i tak naprawdę - gdyby nie ta wczorajsza wizyta - nie zafascynowałby mnie on - poreclanek:

- prawda, że uroczy?
własnie tak pomyślałam, gdy go dziś zobaczyłam. 

         W niewiadomym sobie celu, pod wpływem totalnego impulsu,  zajrzałam do lumpexu. Już w drzwiach chciałam się cofnąć, kiedy nagle zapytałam ( tak, tak - nagle, bo nie wiem skąd się to pytanie wzięło;)

- a ma Pani zabawki? - Pani jakby czytając w moich myślach podała mi tegoż lalka właśnie 

i wystarczyło jedno spojrzenie, by jego śliczne oczka spojrzały w moje z prośbą:

- zabierz mnie stąd ... proszę... i jak miałam go nie zabrać do domu...;)

Pierwsza myśl jaka przyszła mi do głowy po wyjęciu go z torebki, to było - tylko po co mi on?  ... a, taaam, najwyżej sprzedam go na allegro - odłożyłam go więc na komodę, ale on cichutko poprosił:

- zrobisz mi kilka zdjęć ...? - a co tam - pomyślałam - i tak będę musiała fotki napstrykać na aukcję - ale z każdym kolejnym zdjęciem coraz bardziej go lubiłam, a i mojemu porcelankowi spodobało się pozowanie:

i wtedy zapytałam:
- a jak masz na imię?  - a on na to, że zwyczajnie nie pamięta - smutne, prawda?... ale co się dziwić jak bardzo długi czas leżało się w zapomnieniu...
i wtedy wpadłam na pomysł 

- wiesz  - ja też nie wiem jak Cię nazwać - ale może zapytamy innych lalkowiczów ?
- ooo , świetny pomysł - przytaknał porcelanek - a będą chcieli?
- wiesz, no nie wiem...myślę, że jak poprosisz...

- ok - więc proszę!  - pomóżcie mi wybrać moje imię...:)

pomożecie???

;)